Tak oto pojawił się David. Dość przystojny mężczyzna. Czuł woń Kim, jednak słabo. Zaczął iść w stronę odgłosów walki. Spojrzał na dwa tygrysy, może coś będą wiedziały na temat Kim. Oparł się o drzewo.

- I tak osobiście wolę ciasteczka - mruknęłam. - Idę. Jak chcecie, to możecie przyjść i nie życzę sobie ŻADNYCH BÓJEK, WYZWISK, bo inaczej będzie niemiło - uśmiechnęłam się. Zmieniłam się w białą tygrysicę i wyszłam.

- Bo jak go pobijesz, to ja będę zmuszona pobić Ciebie albo dać Ci na coś szlaban!

- Ej. Mimo, że nie czytam w myślach to nie znaczy, że możecie się kłócić. Może pójdziemy na herbatkę i ciasteczka, hę?

---

Ale suchary ;u;

Podniosłam się i stanęłam między nimi.
- Ej, nie kłócić się. Macie się pogodzić, bo żaden nie dostanie ciasteczek. A kto będzie próbował sam je upiec w MOJEJ kuchni, to sam ma to sprzątać. Bez czarów.

Przewrocilam oczami. Niezreczna cisza, no coz. Westchnelam.

- Ale Ty sprzątasz.